Ook mondhygiëniste en voedingsdeskundige Tessa Hagen is deze mening toegedaan. “Na mijn afstuderen had ik nooit gedacht dat ik tandpasta zonder fluoride zou aanbevelen, maar met de producten van bluem heb ik ontdekt dat het voor veel patiënten mogelijk is om ook zonder fluoride cariësvrij te blijven. Fluoride is nodig als er demineralisatie heeft plaatsgevonden. bluem gebruikt een combinatie van ingrediënten die samenwerken om tandplak en bacteriën te verminderen, waardoor er minder mineralen aan het tandoppervlak worden onttrokken. Elke patiënt is een individu, maar in veel gevallen is fluoridevrij poetsen mogelijk.”
Mondhygiëniste Lieneke Steverink-Jorna heeft daar wel wat bedenkingen bij. Zij zegt dat fluoridevrij poetsen alleen gunstig is voor mensen die niet of minder gevoelig zijn voor gaatjes. “Sommige mensen kiezen er bewust voor om tandpasta zonder fluoride te gebruiken. Dat is prima, zeker als je nooit gaatjes krijgt. Helaas hebben veel mensen dat geluk niet. Natuurlijk is het dan heel belangrijk om je voeding en je poetstechniek te laten controleren door de mondhygiënist. Fluoride helpt enorm om de ontwikkeling van cariës te voorkomen. Als al uw inspanningen op niets zijn uitgelopen, is fluoride een veilig middel om te omarmen,” zegt Steverink-Jorna.
De Australische tandarts Dr Steven Lin schreef een artikel, gepubliceerd in 2015, over de voors en tegens van fluoridegebruik. Aangezien het grootste deel van het Australische water in de jaren ’60 en ’70 werd gefluorideerd, komt tandbederf in Australië nog steeds in bijna epidemische omvang voor. Waarom? Omdat we bezig zijn met ruzie maken over de verkeerde dingen.
Zelfs nu er in Australië al meer dan een halve eeuw waterfluoridering wordt toegepast, wordt tandbederf door de Australian Dental Association nog steeds beschouwd als een van de meest voorkomende ziekten van het land. Het probleem is dat fluoride de hoofdoorzaak van tandbederf niet aanpakt: onze voeding.
Tandbederf bestaat in zijn huidige vorm pas zo’n 200 jaar. Uit archeologische vondsten blijkt dat de mens duizenden jaren lang heeft geleefd zonder dat er sprake was van een tandaandoening van betekenis. In het dierenrijk is tandbederf even zeldzaam. De onrustbarende realiteit is dat tandbederf een ziekte van de menselijke beschaving is en hoewel fluoride toepassingen heeft bij de behandeling, is het zeker niet het wondermiddel.
De kern van het probleem wordt gevormd door de bacteriële veranderingen in onze mond die optreden als gevolg van de consumptie van eenvoudige koolhydraten. Dit leidt tot de proliferatie van bepaalde microben waarvan de metabolieten vernietiging van het tandoppervlak veroorzaken.
Van fluoride is bekend dat het bepaalde antibacteriële werkingen in de mond heeft die sommige bacteriën lijken te remmen. Maar met minstens 500-700 soorten in de mond, is het onduidelijk welke invloed dit heeft op het hele ecosysteem. Fluoride is geen remedie tegen tandbederf.