Onze borsten: gemythologiseerd, geschandaliseerd en gepolitiseerd; onder de pet gehouden en aan het zicht onttrokken. Deze gekoesterde, tere weefsels die zowel sensualiteit als voeding belichamen, zijn voor velen een last geworden. Onze A, B, C en dubbel-D cups worden opgetild, gescheiden, opgeblazen, onderzocht en verankerd. Borsten ebben en vloeien met de maan en de getijden van de geboorte. Ze worden vastgebonden en omhoog geduwd – en dat alles terwijl ze ontmoedigd worden voor hun biologische roeping.
Voor velen die in angst leven voor borstdichtheid, vleesbomen en tumoren, zijn borsten een blok aan het been geworden. Er heerst een oestrogeen-epidemie in onze erogene zone, en onze borsten reageren daarop; wereldwijd wordt elke 23 seconden bij een vrouw borstkanker vastgesteld.
Als meisjes wordt ons geleerd dat respectabele jongedames hun lichaam “oppoetsen” met anti-transpirant, parfum opdoen en anticonceptiepillen slikken. Deze opsmukproducten met parabenen maken kunstmatige oestrogenen aan die zich ophopen in het zachte, lymfatische, met vet gevulde weefsel van onze klierborsten. Dit altaar van onze apocriene klieren trekt als een spons verontreinigende stoffen aan en registreert de geschiedenis van onze voeding, ons drugsgebruik, onze tandheelkunde, ons drinkwater, onze deodorant, onze stomerij, ons interieur en decennia van DDT-residu. Ze stapelen zich op met bromide, benzeen, chloride, straling, en delen per miljoen van pesticide en fluoride.
In de vorige eeuw heeft het lichaam van onze moeders rampzalige experimentele geneeskunde ondergaan. In pogingen om de sluwe hormonen van de vrouwelijke mystiek onder controle te krijgen, heeft het lichaam van onze moeders nieuwe medicijnen uitgeprobeerd, waaronder thalidomide tegen misselijkheid.