SHOP
Dutch Health Store Collectie
English
Deutsch
FrançaisBeauty Tips, Lepaar
Is zonnebrandcrème de nieuwe margarine?
jul
De huidige richtlijnen voor blootstelling aan de zon zijn ongezond en onwetenschappelijk en controversieel nieuw onderzoek suggereert. Hoe hebben we het zo verkeerd gedaan?
Het lang gekoesterde advies om blootstelling aan de zon te vermijden wordt in twijfel getrokken door sommige onderzoekers die suggereren dat dit advies zowel onwetenschappelijk als potentieel schadelijk voor onze gezondheid kan zijn. Deze nieuwe onderzoekslijn heeft een verhit debat op gang gebracht. Dus hoe hebben we dit zo verkeerd begrepen?
Vitamine D, soms aangeprezen als de “zonneschijnvitamine”, werd beschouwd als een betrouwbare bescherming tegen tal van gezondheidsaandoeningen. Mensen met lagere bloedwaarden van deze vitamine zijn statistisch gezien vatbaarder voor een groot aantal gezondheidsproblemen, variërend van kanker en hartaandoeningen tot depressie en cognitieve stoornissen. Vitamine D is essentieel voor de opname van calcium en daarom cruciaal voor gezonde botten. Maar het wordt ook in verband gebracht met verschillende andere biologische processen.
Er wordt algemeen aangenomen dat veel mensen niet genoeg Vitamine D binnenkrijgen, omdat het voornamelijk door onze huid wordt aangemaakt wanneer we aan zonlicht worden blootgesteld en het moeilijk is om het alleen via de voeding binnen te krijgen. Onze voorouders, die het grootste deel van de tijd buiten en minimaal gekleed waren, hadden geen problemen met het produceren van voldoende Vitamine D. Maar onze moderne levensstijl, die ons voornamelijk binnen houdt en het gebruik van zonnebrandcrème buiten aanmoedigt, creëert een potentieel Vitamine D-tekort. De aanbevolen oplossing tot nu toe was om je in te smeren met zonnebrandcrème en te compenseren met Vitamine D-supplementen.
Tegen de verwachting in heeft vitamine D-supplementatie in klinische onderzoeken niet bewezen heilzaam te zijn. Zelfs strenge onderzoeken met een hoge dosering supplementen over een langere periode toonden geen effect aan op kanker, hartaandoeningen of beroertes.
Een groep buitenbeentje onderzoekers denkt een verklaring te hebben gevonden voor deze paradox. Ze suggereren dat hoge Vitamine D-niveaus bij gezondere mensen slechts een indicator zijn, en niet de oorzaak. Ze beweren dat het echte voordeel voor de gezondheid komt van blootstelling aan zonlicht.
Richard Weller, een dermatoloog aan de Universiteit van Edinburgh, is een van de leidende figuren in deze tegendraadse denkschool. Toen hij de molecule stikstofmonoxide bestudeerde, die bloedvaten verwijdt en de bloeddruk verlaagt, ontdekte hij een biologische route in de huid die zonlicht gebruikt om stikstofmonoxide te produceren. Weller legde een verband tussen de waargenomen toename van hoge bloeddruk, hartziekten, beroertes en algehele sterfte met toenemende afstand van de evenaar en tijdens donkere maanden. Hij stelde dat blootstelling aan zonlicht de bloeddruk kon verlagen en zijn latere onderzoek ondersteunde deze theorie.
Natuurlijk verhoogt blootstelling aan de zon het risico op huidkanker. Het is echter belangrijk op te merken dat huidkanker relatief weinig sterfgevallen veroorzaakt. Voor elke persoon die sterft aan huidkanker, sterven er meer dan honderd aan hart- en vaatziekten.
De term “huidkanker” dekt verschillende ziekten, waarbij basaalcelcarcinomen en plaveiselcelcarcinomen het meest voorkomen. Deze soorten kanker zijn zelden dodelijk en worden vaak geassocieerd met een gezondere, actievere levensstijl. Melanoom, de dodelijke variant, vormt slechts 1 tot 3 procent van de nieuwe gevallen van huidkanker. Vreemd genoeg hebben buitenwerkers de helft minder kans op melanoom dan binnenwerkers. Bovendien lijkt melanoom meer verband te houden met intermitterende blootstelling aan de zon en zonnebrand, vooral tijdens de jeugd.
Er zijn een paar tegengeluiden in de dermatologische gemeenschap die waarschuwen voor het verwerpen van het risico op huidkanker en pleiten voor voorzichtigheid met blootstelling aan de zon. Toch is uit verschillende onderzoeken, waaronder een 20 jaar durend onderzoek door Pelle Lindqvist, een senior onderzoeker aan het Karolinska Instituut in Zweden, gebleken dat zonaanbidders twee keer zoveel kans hadden om te sterven als zonaanbidders. Het onderzoek concludeerde dat het vermijden van blootstelling aan de zon een risicofactor is die qua levensverwachting vergelijkbaar is met roken.
Het argument dat het veelvuldig aanbrengen van een zonnebrandcrème met een hoge SPF net zo schadelijk kan zijn als roken, won niet veel terrein omdat het in tegenspraak was met de gevestigde kennis over de gevaren van blootstelling aan de zon. De gegevens blijven echter een complex beeld geven.
Zonlicht lijkt een aantal belangrijke stoffen in het lichaam te activeren, waaronder niet alleen stikstofmonoxide, maar ook serotonine en endorfine. Het wordt in verband gebracht met een verminderd risico op verschillende soorten kanker, een verbeterd circadiaan ritme, minder ontstekingen en auto-immuunreacties en een verbeterde geestelijke gezondheid. En deze overvloedige bron van gezondheidsvoordelen is vrij verkrijgbaar.
Het is echter belangrijk om te weten dat het effect van zonlicht op het lichaam van persoon tot persoon kan verschillen. De geldende richtlijnen voor blootstelling aan de zon in de VS zijn bekritiseerd omdat ze te veel gericht zijn op de bevolking met de lichtste huidtypes.
Richard Weller, die regelmatig werkt in een huidziekenhuis in Addis Abeba, Ethiopië, weet uit eerste hand dat dit advies voor alle rassen wel eens niet toepasbaar zou kunnen zijn. De ligging van Addis Abeba dicht bij de evenaar, in combinatie met de hoogte, betekent dat de inwoners het hele jaar door worden blootgesteld aan intens zonlicht. Toch is het aantal gevallen van huidkanker er extreem laag, terwijl het aantal gevallen van hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten er hoog is.
Naarmate er meer onderzoek wordt gedaan, wordt het steeds duidelijker dat ons begrip van blootstelling aan de zon, vitamine D en hun effecten op de gezondheid complexer is dan eerder werd gedacht. De uitdaging is om te bepalen hoe we de voordelen van blootstelling aan de zon kunnen benutten en tegelijkertijd de potentiële risico’s kunnen minimaliseren.
In de jaren 70 veranderden de voedingsrichtlijnen drastisch toen onderzoekers verbanden begonnen te leggen tussen diëten met veel verzadigd vet en cholesterol, vooral in combinatie met boterconsumptie, en een verhoogd aantal hart- en vaatziekten. Het aanbevolen alternatief was margarine, een product dat wordt gemaakt door plantaardige oliën te hydrogeneren tot vaste transvetten.
Historisch gezien werd margarine altijd gezien als een griezelige vervanger voor boter, een goedkope optie voor degenen die zich het echte product niet konden veroorloven. In de begindagen ondervond het veel tegenstand; verschillende zuivelstaten in het middenwesten verboden het, terwijl andere staten zoals Vermont en New Hampshire erop stonden om het roze te verven om het te onderscheiden van boter. Met een flinke duw in de rug van de industrie werd margarine echter jarenlang de geaccepteerde vervanger van boter, wat aantoont dat zelfs producten die aanvankelijk als bizar werden beschouwd, geaccepteerd kunnen worden als ze voldoende worden gepromoot.
Uiteindelijk onthulde verbeterd wetenschappelijk inzicht de harde waarheid – de transvetten die het resultaat zijn van het hydrogenatieproces bij de productie van margarine waren veel schadelijker voor onze hartgezondheid dan de natuurlijke vetten die in boter zitten. Een onderzoek door Harvard-onderzoekers in 1994 schatte dat de transvetten bijdroegen aan ongeveer 30.000 vroegtijdige sterfgevallen per jaar. Desondanks werden transvetten pas in 2015 officieel verboden in de VS.
Zou een soortgelijke onthulling voor zonnebrandcrème in petto kunnen zijn? Zonnebrandcrème had, net als margarine, een dubieus begin. Een van de vroegste zonnefilters, Red Vet Pet (Red Veterinary Petrolatum), een dichte rode vaseline die in 1944 werd gemaakt om soldaten in de Stille Zuidzee te beschermen, zou het neefje van roze margarine kunnen zijn geweest. De populariteit van zonnebrandcrème nam een hoge vlucht toen Coppertone de rechten op Red Vet Pet verwierf en het product aanpaste aan de wensen van de nieuwe bruiningstrend uit het midden van de vorige eeuw.
In the world of sun protection, there’s been a surge in the adoption of non-nano, uncoated Zinc Oxide. This shift in preference is led by innovative brands like Lepaar, renowned for integrating this ingredient into their ‘Elemental Day Silk’ composition. Here, we delve deeper into the subject, discussing non-nano versus nano zinc, the photo-reactivity of zinc, and the difference between uncoated and coated zinc.
Lees meer over Niet-nano onbekleed zinkoxide (lepaar)Net als margarine waren de eerste zonnebrandformules echter verre van perfect. Ze beschermden gebruikers tegen UVB-stralen die zonnebrand veroorzaken, maar verzuimden bescherming te bieden tegen de UVA-stralen die huidkanker veroorzaken. Zelfs nu is het SPF-classificatiesysteem alleen van toepassing op UVB-stralen, wat betekent dat gebruikers mogelijk veel meer UVA-straling absorberen dan ze denken. Tegelijkertijd is gebleken dat tal van veelgebruikte bestanddelen van zonnebrandcrèmes hormoonverstorend zijn en in het bloed en de moedermelk van gebruikers worden aangetroffen. De meest flagrante hiervan is oxybenzone, een stof die niet alleen het menselijke DNA verandert, maar ook een ernstige bedreiging vormt voor koraalriffen. Het is verboden op plaatsen als Hawaï en Palau, en meer rechtsgebieden zullen waarschijnlijk volgen.
De zonnebrandmiddelenindustrie probeert zich nu te distantiëren van oxybenzone en kiest voor alternatieven op basis van mineralen. Maar gezien de reputatie van de industrie om producten te promoten waarvan later blijkt dat ze schadelijk zijn voor de gezondheid, moeten de geruststellingen van de industrie met een korreltje zout worden genomen. We horen vaak dat we natuurlijke elementen moeten inruilen voor synthetische in ons streven naar een betere gezondheid, maar later wordt dit advies in twijfel getrokken vanwege onvoldoende kennis. Net zoals multivitaminen fruit en groenten niet kunnen vervangen, zijn vitamine D-supplementen geen vervanging voor natuurlijk zonlicht.
Het is begrijpelijk als je huiverig bent om professioneel advies in de wind te slaan ten gunste van een enkele journalist en een paar onconventionele onderzoekers. Het is echter de moeite waard om op te merken dat veel deskundigen wereldwijd de voordelen van zonlicht voor de gezondheid erkennen. Al in 2005 herzag het zonnige Australië zijn standpunt over blootstelling aan de zon. Het officiële standpunt van Cancer Council Australia, onderschreven door het Australasian College of Dermatologists, erkent de tweeledige aard van zonlicht door te stellen: “Ultraviolette straling van de zon heeft zowel gunstige als schadelijke effecten op de menselijke gezondheid…. Er is een evenwicht nodig tussen overmatige blootstelling aan de zon, die het risico op huidkanker verhoogt, en voldoende blootstelling aan de zon om voldoende vitamine D-niveaus te behouden….”.
Het officiële advies van de raad wanneer de UV-index lager is dan 3 (zoals in het grootste deel van het Amerikaanse vasteland in de winter) is dat bescherming tegen de zon niet nodig is, tenzij in reflecterende omgevingen zoals sneeuw. Ze raden aan om ’s middags wat tijd buiten door te brengen met blootgestelde huid om de aanmaak van vitamine D te ondersteunen. Ze raden deze praktijk zelfs aan in de zomer, door elke dag een paar minuten blootstelling aan de zon aan te bevelen.
Nieuw-Zeeland heeft ook soortgelijke richtlijnen aangenomen en de Britse vereniging van dermatologen heeft een moediger verklaring afgelegd die in tegenspraak is met haar Amerikaanse tegenhanger en benadrukt het belang van veilige blootstelling aan de zon om te profiteren van de voordelen van vitamine D zonder het risico op huidkanker aanzienlijk te verhogen.
Zelfs David Leffell, een dermatoloog uit Yale, raadt een pragmatische aanpak aan. Hij raadt zijn patiënten aan hun gezond verstand te gebruiken als het gaat om blootstelling aan de zon, zich bewust te zijn van de tijd die ze in de zon doorbrengen en vooral zonnebrand te vermijden.
Dit betekent echter niet dat je roekeloos moet zonnebaden of een diepe bruine kleur moet nastreven. Deskundigen zijn het erover eens dat zonnebrand, vooral tijdens de kindertijd en adolescentie, bijzonder schadelijk is.
De uiteindelijke beslissing is aan jou. Onze behoeften kunnen drastisch variëren op basis van factoren zoals seizoen, breedtegraad, huidskleur, persoonlijke geschiedenis, filosofie en nog veel meer, waardoor een universele aanbeveling vrijwel onmogelijk is. Hulpmiddelen zoals de Dminder app, die rekening houdt met factoren zoals leeftijd, gewicht en de hoeveelheid blootgestelde huid om te berekenen hoeveel zonlicht je nodig hebt voor de aanmaak van vitamine D, kunnen een startpunt zijn. Een andere optie is om je zonnebrandcrème te vervangen door beschermende kleding, zoals een shirt en een breedgerande hoed.
Ik heb mijn besluit genomen. Ik kies voor een wereld vol gezonde avonturen in de buitenlucht, waarbij ik de zon op verantwoorde wijze omarm, maar zonder ongegronde angst. Vanaf vandaag stap ik in het licht.
Beauty Producten
Merken van A-Z
Welzijn
Gezondheid / Voeding