De Verborgen Kracht van je Mindset

the hidden power of the mindset

Geschreven door Bob Proctor

Het begon met moeite te slapen vanwege een simpele rugpijn die niet weg wilde gaan. Iets meer dan vier jaar later was ze dood en was mijn hele wereld ondersteboven en binnenstebuiten gekeerd.

“Ze was mijn vrouw Pam en de rugpijn was het eerste symptoom van wat uiteindelijk werd gediagnosticeerd als 3e fase acute meervoudig myeloom, een bloedkanker van het beenmerg. Onze reis van die diagnose naar haar uiteindelijke dood in augustus 2010 was een unieke persoonlijke ervaring. Ik kan de mijne alleen maar delen, want alles wat ik zou delen over Pam’s zou gekleurd zijn door mijn projecties. Uiteindelijk is mijn verhaal er een van ontginning en wedergeboorte die mogelijk wordt gemaakt door het bewust ontwikkelen van een compleet nieuwe mindset om een nieuw leven mogelijk te maken.

Toen ze stierf, stierf mijn wereld zoals ik die kende ook. We waren bijna 20 jaar getrouwd en in de directe nasleep van haar dood merkte ik iets wat ik nog niet eerder had opgemerkt en het had te maken met mijn identiteit. Ik was deel geworden van een idee dat “Blaine en Pam” was. Als dit deel uitmaakte van wie ik toen was, zonder Pam wie was ik dan? Waar hoorde ik dan bij? Wat doe ik nu? Wie is de “ik” die het leven dat ik leef manifesteert? GROTE verontrustende vragen die ik omhelsde met een passie die ik al jaren niet meer had meegemaakt.

Toen ik met mijn verdriet omging, werd ik me er erg bewust van dat ik niet verder wilde gaan. We hadden samen te veel goeds gecreëerd om te vertrekken. Het idee om verder te gaan en dit goede achter te laten voelde niet goed aan. Terwijl ik met dit idee worstelde, kwam ik langzamerhand tot het besef dat ik een andere manier van denken moest vinden over waar ik mee te maken had. Doorgaan of blijven hangen in mijn verdriet waren de twee keuzes die ik dacht te hebben en het hebben van slechts twee keuzes levert altijd een dilemma op. Ik had een derde optie nodig en dit werd uiteindelijk het idee om verder te gaan. Ik begon na te denken over wat ik moest loslaten dat me niet langer diende, wat ik wilde vasthouden aan datgene wat zinvol was, en wat ik opnieuw wilde en moest leren. Het verschil tussen verdergaan en vooruitgaan lijkt misschien subtiel, maar als een mentaliteitsverandering was het enorm machtig.

Hoe ga je verder? Wow, ik had geen idee, en dus begon ik me gewoon voor te stellen wat ik graag – en niet zomaar – in mijn leven zou willen zijn. Ik wist genoeg om te weten dat ik tijd nodig had om te rouwen en ik wilde niet dat dat verdriet mijn levenservaring zou bepalen. De vraag van de ervaring leek me een goede plek om te beginnen… welke ervaring wilde ik als mijn leven? Ook al was het antwoord in eerste instantie nogal vaag, die vraag was perfect omdat de ervaring die ik wilde, over liefde ging, niet over dingen.

Ik las Napoleon Hill’s Think and Grow Rich voor het eerst in de jaren zestig, maar ik had het niet bestudeerd. Dus begon ik het echt te bestuderen, net als Michael Singer’s The Untethered Soul die ik steeds opnieuw las. Ik begon te spelen met mijn verbeelding en dacht na over wat voor soort toekomst ik echt wilde en welke mindset en nieuwe paradigma’s het beste zouden bijdragen aan die toekomst. Ik begon aandacht te schenken, me mogelijkheden voor te stellen en bewust nieuwe manieren van denken en handelen te beoefenen waarvan ik voelde dat ze in overeenstemming waren met de nieuwe toekomst die ik wilde manifesteren en ervaren. Die toekomst omvatte een nieuwe liefde die mijn familie volledig zou omhelzen op zo’n liefdevolle manier dat ook zij zich uitgenodigd voelden om verder te gaan, het omvatte lachen en familievakanties, en het omvatte een hernieuwde passie voor mijn werk. Het enige wat ik niet heb gedaan is veel tijd besteden aan het uitzoeken hoe dit alles zou gaan gebeuren. Ik vertrouwde er echt op dat het levendig verbeelden en voelen in mijn botten dat deze nieuwe toekomst echt was, de sleutel was tot de manifestatie ervan. En, dit was geen tijd die ik niet besteedde aan het overdenken van mijn navel. Ik was in actie. Ik was in beweging. De Soefi’s hebben een manier om dit soort actie te beschrijven als “moeiteloos proberen”.

In plaats van dat ik me druk maakte om uit te zoeken hoe dit zou gaan gebeuren, vertrouwde ik erop dat het me duidelijk zou worden als ik mijn hart zou volgen. Ik experimenteerde. Ik was niet gehecht aan een “manier” om een specifiek resultaat te produceren. Er waren een aantal doodlopende wegen en valse starts, maar ze maakten allemaal deel uit van het proces. Een van de absolute sleutels voor mij was dat ik me aansloot bij een paar kleine meesterbreinen om te helpen met het proces. Ze waren van onschatbare waarde (en zijn dat nog steeds). Ze hielpen me te identificeren wat ik nooit had overwogen, wat me aanzette om te oefenen en nieuwe manieren van denken te integreren in mijn dagelijkse routines. Deze nieuwe praktijken begonnen langzaam de mentaliteit te vervangen en te veranderen en er begonnen nieuwe mogelijkheden te ontstaan. Naarmate mijn leven zich begon uit te breiden en in nieuwe richtingen te groeien, begon ook het leven van mijn familie te groeien. Toen ze me zagen en voelden dat ik vooruit ging zonder verder te gaan, begonnen ze vooruit te gaan vanuit hun eigen verdriet. Er wordt gezegd dat de tijd geneest. Ja, dat doet het en met intentie, focus en discipline kan de tijd worden versneld.

De tien jaar sinds Pam’s dood zijn buitengewoon geweest. Net als de Feniks die opstaat, is er een nieuw leven en een nieuwe wereld ontstaan. Ik heb een absoluut geweldige vrouw en partner ontmoet en getrouwd, Cynthia Kersey. Mijn kinderen, kleinkinderen en uitgebreide familieleden houden van haar. Ze kwam echt in mijn en ons leven met gratie, dankbaarheid en liefde. Openstaan voor de ervaring van het liefhebben en weer bemind worden was belangrijk. Ik liet noties van “passende” rouwende tijd los en ik verwelkomde wat mijn hart wilde, wetende dat het niet liefhebben altijd inclusief en machtig is. Cynthia was en is een fundamenteel onderdeel van het realiseren van de ervaring die ik nu van mijn leven heb. Niemand van ons bouwt zijn leven alleen op. Alles is een relatie en de kwaliteit van mijn relaties wordt echt de kwaliteit van mijn levenservaring. Andere nieuwe relaties zijn ontstaan, bestaande relaties zijn getransformeerd, nieuwe zakelijke mogelijkheden zijn ontstaan, en met hen zijn nieuwe mogelijkheden ontstaan om datgene te doen wat ik het liefste doe – onderwijzen.

Een nieuwe mentaliteit om vooruit te komen was echt de katalysator die me in staat stelde om te ervaren en te creëren wat ik vandaag de dag heb. Het ontwikkelen van die mentaliteit was niet toevallig en werd niet aan het toeval overgelaten. Het was opzettelijk. Ik ondernam actie terwijl ik aandacht had voor bestaande relaties en was voorzichtig om me er niet door te laten beperken. Wat wilde mijn hart? Wat zou ik graag willen? Elegantie – dingen doen op een manier die weinig tot geen onbedoelde gevolgen heeft – werd mijn lakmoesproef. Ik was en ben nog steeds op een verbazingwekkende reis geïnformeerd door “wat zou ik liefhebben?”

Ik nodig ieder van jullie uit dit te lezen om de verborgen kracht van je mentaliteit te overwegen. Al jullie resultaten zijn het gevolg van jullie mentaliteit. Toen ik op weg ging om mijn leven weer op te bouwen, begon ik niet met hoe. Ik begon met naar binnen te kijken en vroeg me af waar ik van zou houden. Ik dacht aan wat er op zijn plaats moest blijven, loslaten of opnieuw leren. Dit is geen reis voor de zwakkeren van het hart. Een mentaliteitsverandering is hard werken. Zoals het gezegde luidt, “als het makkelijk was zou iedereen het doen.” Ik vond mensen en een meesterbrein groep om me te ondersteunen op mijn reis naar wat mogelijk was. Vind je mensen, verken een meesterbrein en begin je reis naar een toekomst die waardig is aan wie je bent.

© ProctorGallagherInstitute.com

“Als ik vrij wil zijn, moet ik mijzelf zijn. Niet de ik die je denkt dat ik zou moeten zijn, niet de ik die mijn vrouw denkt dat ik zou moeten zijn, niet de ik die mijn kinderen denken dat ik zou moeten zijn. Als ik vrij wil zijn, moet ik mijzelf zijn, zodat ik beter weet wie ik ben.”

Toen ik Bill Gove vele jaren geleden die woorden hoorde uitspreken, werd ik er echt wakker van. Vooral de laatste zeven woorden, dus ik weet beter wie ik ben.

Zie je, worden wie we willen zijn in het leven is niet iets wat de meesten van ons weten te doen.

Maar het is iets wat iedereen kan leren.

Als je wist wie je echt bent, zou je je geen zorgen meer maken over de mening van anderen over je. En je zou je geen zorgen maken over hoe je van Punt A naar Punt Z gaat verhuizen.

De waarheid is, dat je je nergens zorgen over zou maken.

Speel hier een week mee…

Twee dingen houden je tegen, wat het ook is dat je wilt doen, je waarneming en een gebrek aan bewustzijn.

Om beide te veranderen, wil ik dat je speelt met twee ideeën die ik in de video hierboven heb besproken:

  1. Mijn spirituele DNA is perfect, en die perfectie zoekt uitdrukking met en door mij.
  2. Alles wat er ooit was of ooit zal zijn, is in mij. Er is niets dat ik nodig heb om te krijgen. Ik heb het al.

Mediteer elke dag op deze punten voor de volgende week. Bestudeer ze. Schrijf je gedachten en inzichten over hen op. Vraag jezelf aan het eind van de week af: Ben ik echt wie ik me heb voorgedaan?

Als het antwoord nee is, bevrijd jezelf dan…

Stop met wat andere mensen denken dat je moet zijn en ga je gedragen als de persoon die je echt wilt zijn. Accepteer de ideeën dat er perfectie in je zit, en je hebt al alles wat je nodig hebt om in je dromen te stappen, en je zult absoluut verbaasd zijn over wat je in staat bent!

Op je succes,

Bob Proctor

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site maakt gebruik van cookies om je een betere surfervaring te bieden. Door deze website te bekijken en te gebruiken ga je akkoord met het gebruik van cookies.